'Ik heb er te lang mee doorgelopen'

Willem Stapel is 75 jaar. Sinds 1980 weet hij dat hij MS heeft. Na de eerste schok herstelde hij redelijk maar bleef hij last houden van aanhoudende blaasinfecties en prostaatproblemen. Medicatie mocht niet baten en in 2010 stapte hij over op zelfkatheterisatie. Als Drentse boer bleef hij daar nuchter onder. Willem geniet nu van zijn pensioen en is nog steeds heel graag buiten. En dat kan ook, zonder problemen.

Helemaal van de wereld
“In 1980 bleef ik maar verkouden. Ik dacht eerst dat het griepverschijnselen waren, maar ik werd steeds zieker. Ik kende de hele wereld niet meer. Met spoed werd ik naar het toenmalige Academisch Ziekenhuis Groningen gebracht, waar professor Jan Minderhoud werkte als neuroloog. Het was niet best. Hij vertelde me dat ik MS had en dat ik een flinke schub had gehad. Een maand lang bleef ik in het ziekenhuis. Ik kon amper lopen, maar dat ging iedere keer een beetje beter. Toen ik weer naar huis mocht, hebben mijn vrouw en ik wel een flinke emotionele terugslag gehad. We moesten stoppen met ons rundveebedrijf, want met dieren ben je altijd in de weer, met voeren en melken en zo. We stapten over op de akkerbouw, en dat heb ik gelukkig tot mijn 65e kunnen volhouden.”

Problemen met blaas en prostaat
“Regelmatig had ik een blaasontsteking en daar kreeg ik dan steeds weer nieuwe medicijnen voor. Niets hielp. Als ik nu terugkijk, weet ik dat ik daar veel te lang mee heb doorgelopen. Later kwamen er ook nog prostaatproblemen bij, en pas toen kwam ik bij de uroloog terecht. Een urinewegonderzoek wees uit dat er veel te veel restplas achterbleef in mijn blaas en dat veroorzaakte die voortdurende ontstekingen. De uroloog stelde voor om zelf te gaan katheteriseren en dat doe ik nu sinds 2010. Dat is toch een kwestie van één keer voordoen en dan zelf gaan proberen. Ik heb me de techniek snel eigengemaakt en nu katheteriseer ik vier keer per dag. Ik geloof dat ik daarna nog maar één of twee keer een blaasontsteking heb gehad.”

Een gezond mens
“Nu mijn blaas- en prostaatproblemen onder controle zijn, heb ik ook meer energie. Ik ga wel iedere middag naar bed om twee uur te slapen, maar verder kan ik goed met deze ziekte leven. Wij wonen op een landgoed en daar is van alles te doen. Grasmaaien, boswerken, onderhoudswerkzaamheden: ik ben buiten nog steeds in de weer en dat vind ik prettig. Als we eropuit trekken met de fiets, neem ik een kleine katheter mee voor onderweg. Die zit standaard in mijn fietstas, zodat ik in geval van nood altijd kan katheteriseren. Achteraf bezien had ik die blaas- en prostaatproblemen eerder moeten laten onderzoeken. Dat had me veel ellende bespaard. Deze ziekte laat zich niet goed voorspellen, maar daar blijf ik nuchter onder. Hier verderop heeft iemand ook de diagnose gekregen en hij belde mij laatst: ‘Stapel, jij hebt toch MS, wil je niet eens komen praten over hoe en wat? Ik zeg: dat wil ik best, maar jullie zien een gezond mens. Al met al ben ik er redelijk goed vanaf gekomen.”

 
 
 

Sluiten

Probeer nu gratis

Bedankt voor uw aanvraag van een proefpakket!

Uw aanvraag is verzonden. U kunt dit scherm sluiten.

Bekijk desktopversie