Prematuur én een stoma: 'Zo klein en al zo veel meegemaakt'

Daniëlle en Ruben waren in blijde verwachting van een zoon. Volop in de voorbereidingen voor zijn komst, braken Daniëlle’s vliezen véél te vroeg. Met 28 weken werd Vigo geboren. Al snel bleek dat Vigo geopereerd moest worden aan zijn darmen, met een stoma tot gevolg. Een ingrijpende en emotionele periode, want als nieuwe ouders is een stoma bij jouw kindje iets wat je totaal niet verwacht. Inmiddels is Vigo bijna twee jaar en het gaat ontzettend goed met hem. Hij heeft geen stoma meer. Vanwege Wereld Prematurendag deelt Daniëlle haar verhaal.

‘Met 28 weken zwangerschap begon ik vocht te verliezen. Urine, dacht ik. Ik maakte mij niet druk en stond op het punt om naar mijn werk te gaan toen ik bloed ontdekte bij het toiletbezoek.’ Daniëlle seinde haar partner Ruben in en ging langs de huisarts. Zelfs toen die haar doorstuurde naar de gynaecoloog in het ziekenhuis, zag ze de ernst er nog niet van in. ‘Nietsvermoedend lag ik daar voor een echo. Ik zei nog: “Het zal wel meevallen”. Maar er werd een tweede gynaecoloog bijgehaald… Het vocht bleek vruchtwater te zijn, in deze termijn dus foute boel. Ik had al 1 centimeter ontsluiting. Op zondagavond werd onze prachtbaby geboren, veel te vroeg en met slechts 1.300 gram.’

Per toeval een perfect passende naam
De vroege bevalling was onverwachts. Daniëlle en Ruben hadden ook nog geen definitief besluit genomen over de naam. ‘Toen ik net bevallen was werd mij gevraagd hoe we de baby wilden noemen. Ruben was er toen niet en we waren er samen eigenlijk nog niet over uit. Ik zei: “Ik denk Vigo, maar vraag het even aan Ruben.” Gelukkig zei zijn gevoel hetzelfde. Vigo betekent strijder. Dat wisten we toen nog niet, maar uiteindelijk past het perfect bij hem.

Luisteren naar je moederinstinct
Na de geboorte moest Vigo direct aan de beademing en werd hij naar de Neonatale Intensive Care Unit (NICU) gebracht. Pas na 3 uur mocht Daniëlle naar hem toe. Het duurde tot de volgende dag voor Daniëlle hem even kon vasthouden en Vigo voor een korte periode uit de couveuse mocht. ‘Als je dat kleine wondertje ziet, ben je de meest trotse ouder op aarde. Alleen besef je op dat moment nog niet écht dat je een premature baby op de wereld hebt gezet en welke gevolgen dit kan hebben.’

Vigo had last van zijn darmen en moeite met poepen. Daarom moest hij rectaal gespoeld worden. Dit bleek niet de enige complicatie. Na 6 dagen merkte Daniëlle dat het niet goed gaat met Vigo. ‘Hij huilde veel en zijn buik stond erg bol. Het bleek een perforatie (gaatje) in zijn darm te zijn, veroorzaakt doordat zijn darmpjes nog niet volledig ontwikkeld waren, gepaard met het rectaal spoelen. Gelukkig zat het gaatje aan de onderkant en was het er ‘maar’ één. Toch was een stoma onoverkomelijk. Ruben en ik hadden geen idee wat een stoma precies met zich mee zou brengen. Op dat moment maakte ons dat ook helemaal niet uit. Het enige wat telde was dat Vigo beter zou worden.’ En dat gebeurde, mét een kleine stoma waar hij later nog een tweede keer met succes aan geopereerd is.

Hulp gelukkig nabij
‘Op 3 januari mocht Vigo, na 10 weken in het ziekenhuis, eindelijk naar huis. Voor ons gevoel begon het toen pas. Het ziekenhuis voelt als een veilige omgeving, vol deskundigheid. Eenmaal thuis, met zo’n klein baby’tje die een stoma heeft, moet je met van alles rekening houden. Zoals dagelijks spoelen, kleding passend maken voor de stoma en extra aandacht voor zijn algehele ontwikkeling. Die kraamtijd had ik anders voor ogen. Gelukkig hadden we een fijne stomaverpleegkundige vanuit het ziekenhuis, die ons heel goed hielp met verzorgen en spoelen. Bij haar konden we altijd terecht. Als er iets was, konden we haar altijd bellen of ik stuurde even een foto.’
‘Op een dag gaf ze ons een Coloplast knuffelkonijn met stoma cadeau. Hier waren we heel blij mee! Vooral met het oog op later, als Vigo groter is. Dan kunnen we met het konijn laten zien waar de littekens op zijn buik vandaan komen. De knuffel is veel voor ons gaan betekenen.’

Het opheffen van de stoma
Vigo had dus een tijdelijk stoma. Toen zijn darm voldoende hersteld was en Vigo’s gezondheid stabiel was, zou de stoma worden opgeheven. ‘Wij mochten zelf aangeven wanneer we hier klaar voor waren. Vigo ging steeds meer rollen, daarbij zat de stoma hem in de weg. Op 30 juni, na 9 maanden een stoma te hebben gehad, is hij verwijderd.’
Vigo’s darmen werkten gelukkig vrij snel weer naar behoren. Nu was het wachten tot hij voor het eerst weer op de “normale manier” zou poepen. ‘Ik week geen seconde van zijn zijde, wachtend totdat het zou gebeuren. Het blijft spannend of het zal lukken. Totdat ik zelf ook weer eens moest douchen en hij met Ruben alleen was. En ja hoor: ik stond nog geen minuut onder de douche toen Ruben riep dat Vigo had gepoept. Dat was een enorme opluchting voor ons.’
Inmiddels gaat het heel goed met Vigo, maar de littekens op zijn buik blijven een herinnering aan zijn heftige start. Door deze ervaring richtte Daniëlle ‘Team Vigo’ op. Hiermee wil ze andere ouders van kinderen met een stoma ondersteunen.

Sluiten

Probeer nu gratis

Bedankt voor uw aanvraag van een proefpakket!

Uw aanvraag is verzonden. U kunt dit scherm sluiten.

Bekijk desktopversie