"Tijdens de bevalling kreeg ik een ruggenprik,dus ik kon zelf geen aandrang voelen.Tegelijkertijd druppelde het infuus door, waardoor er waarschijnlijk meer dan drie liter vocht in mijn blaas terechtkwam. Dat bleek onherstelbaar. Je kunt het vergelijken met een ballon; wanneer die eenmaal is opgeblazen, hervindt hij nooit meer zijn oude vorm. Toch heb ik het katheteriseren nooit ervaren als een heel groot probleem. We hebben vier gezonde kinderenen ik kan hier prima mee leven.”
De drempel over
“In het ziekenhuis, waar ik nog twee weken met Sebastian verbleef, ben ik erg goed begeleid. In het begin had ik nog een verblijfskatheter, en daarbij had ik echt zo’n gevoel van ‘Annie, hou jij m’n tassie effe vast’. Zodra het kon, zijn we naar de afdeling urologie gelopen om de elfkatheterisatie goed onder de knie te krijgen. In het begin is dat onwennig, want iedereen staat eromheen, maar al gauw ging ik de drempel over. Het moet gewoon, dacht ik, dus dan kan ik het maar beter gauw leren."
Proefpakket
"In het ziekenhuis hadden ze SpeediCath niet, dus ik ben begonnen met zo’n katheter met een zak, waar je eerst water in moest doen en dan een tijdje moest wachten. Dat gaf ontzettend veel afval, dus toen Coloplast mij belde of ik een kleinere katheter wilde uitproberen, heb ik meteen een proefpakket aangevraagd.Ik vond het fijn dat zij mij actief benaderden en met me meedachten. Nu gebruik ik meestal SpeediCath Compact en soms SpeediCath Compact Eve. Die laatste kan ik onopvallend meenemen in mijn rugzak. Gelukkig kun je zelf kiezen welke katheter het beste bij je past."
Verlengstuk van mezelf
"Doorgaans katheteriseer ik op vaste tijden, en ook altijd nog even voor ik de deur uitga. Weet je, nu ik soms een leesbril nodig heb, moet ik er echt aan denken dat ik hem niet vergeet, maar mijn katheters heb ik altijd bij me. Daar sta ik niet eens meer bij stil, omdat het een verlengstuk van mezelf is geworden. Ook in ons gezin is het geen onderwerp van gesprek meer. Ik maak er geen geheim van hoor, maar het is gewoon zo gewoon. Sinds het bedrijf waar ik op de administratie werkte is verhuisd, geniet ik van mijn gezin en van alle vrienden die bij ons over de vloer komen. Drie keer per week geef ik zwemles en ook daarin kan ik mijn passie kwijt. Dit is wie ik ben, en daar ben ik dankbaar voor.”